Sosyal Bilgiler öğretiminde tarihsel kanıt analizinin kullanıldığı bu çalışmanın amacı, öğretim sürecinde bu yöntemi uygulamanın öğrencilerin akademik başarısı üzerindeki etkisini ortaya koymaktır. Çağdaş pedagojik anlayışın dayandığı temel ilke bilindiği üzere öğrenciyi aktif kılma ve onun üst düzey bilişsel becerilerini harekete geçirme, geliştirme üzerine kuruludur. Öğretim süreçlerinde uygulanan ve son dönemde ortaya çıkmış olan drama, rol yapma, benzetim, problem çözme, proje, altı şapkalı düşünme tekniği, ikili ve grup çalışmaları gibi pek çok yeni yaklaşım bu anlayışa dayanmaktadır. Bunlara ek olarak bir de “tarihsel kanıt analizi” yöntemini sayabiliriz. Çağdaş öğretim anlayışı yalnızca bilgi tüketimi yerine, aynı zamanda öğrencinin öğrenmeyi öğrenmesi ve bilgi üretmesi esasına da dayanmaktadır. Bu amaca hizmet edebilecek önemli yöntemlerden olan kanıt analizi ile öğrencinin farklı kanıtlardan derleyeceği ve aralarında bağlantılar kuracağı bilgilere ulaşması ve bu bağlantılardan yeni bilgiler, değerlendirmeler üretmesi esasına dayanmaktadır. Çalışmada nicel araştırma yöntemi olan ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmış ve deney-kontrol olmak üzere iki grup üzerinden çalışmalar yürütülmüştür. Konuların tarihsel kanıt analizine dayalı olarak öğretilmesinin akademik başarı üzerindeki etkisini ölçebilmek amacıyla, araştırmacı tarafından her iki gruba da uygulanan başarı testi geliştirilmiştir. Yürütülen çalışma sonucunda; öğretim sürecinde tarihsel kanıt analizinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin, öğretim süreçlerinde diğer yöntemlerin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinden daha başarılı olduğu ortaya konulmuştur.

Sosyal bilgiler öğretimi, tarihsel kanıt analizi, tarih öğretimi