Bu araştırmada lise öğrenimlerine devam eden öğrencilerin ders dışı sportif etkinliklere karşı tutum düzeyleri ile okula bağlılık düzeylerinin arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Lise öğrenimlerine devam eden öğrencilerin ders dışı sportif etkinliklere olan tutumlarının okula olan bağlılıkları arasındaki ilişki yapısal eşitlik modeli (YEM) ile sınanmıştır. Araştırmaya Bitlis Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı liselerde öğrenim gören 223 (% 45) kız, 273 (% 55) erkek olmak üzere toplamda 496 öğrenci katılmıştır. Veri toplama aracı olarak “Okula Bağlanma Ölçeği” ve Ders dışı Sportif Etkinliklere Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Yapısal eşitlik modeli sonuçlarına göre ders dışı sportif etkinliklere karşı tutum alt boyutlarının okula ve öğretmene bağlanma boyutları üzerindeki değişime etkisinin % 11 olduğu tespit edilmiştir (R 2 =.11). Ders dışı sportif etkinliklere karşı tutum alt boyutlarının arkadaşa bağlanma boyutu üzerindeki değişime etkisinin ise % 15 olduğu tespit edilmiştir (R 2 =.15). Araştırmadan elde edilen veriler doğrultusunda öğrencilerin ders dışı sportif etkinliklere tutum düzeyleri arttıkça okula bağlanma düzeylerinin de arttığını söylemek mümkündür. Öğrencilerin, öğretmenlerin ve velilerin ders dışı sportif etkinliklerin faydaları konusunda daha fazla bilgilendirilmesi yönünde çalışmalar düzenlenmesi önerilebilir. Araştırmanın sadece ders dışı sportif etkinliklere doğrudan katılan öğrenciler üzerinde yapılarak katılımın okula bağlanmayı ne ölçüde yordadığının tekrar değerlendirilmesiyle daha sağlıklı sonuçlara ulaşılabileceği düşünülmektedir.

Okula aidiyet, sportif etkinlikler, yapısal eşitlik modeli, tutum