Dünyanın birçok yerinde, yıllardır ana dili öğretmeni adayları (ADÖA), geleneksel sınıflarda yetiştirilmiştir. Ancak, salgın geleneksel sınıf duvarlarının aşılmasını gerekmiştir. Salgın nedeniyle video konferans yoluyla eğitim, öğretmen yetiştirmenin birincil yolu hâline gelmiştir. Uzaktan eğitim, öğretmen yetiştirmede, etkileşim, katılım, sınıf atmosferi, dijital kimlik gibi birçok konunun yeniden yorumlanmasını gerektirmiştir. Bu araştırmada, öğretmen eğitiminde video konferansın rolünü anlamak için ADÖA’ların sanal sınıf devamlılığı, sözlü ve görüntülü ders katılımı, dijital okuryazarlık durumları eğitimcilerin ve öğrencilerin gözünden araştırılmıştır. Mevcut araştırma tanımlayıcı bir durum çalışmasıdır. Veriler, 15 eğitimciden görüşme aracılığıyla ve 252 ADÖA‘dan çevrimiçi bir anket aracılığıyla toplanmıştır. Araştırma sonuçları, ADÖA’lar için kaydedilen dersleri izlemenin sanal sınıflardaki öğretmen-öğrenci etkileşimi fırsatından daha ağır bastığını göstermiştir. ADÖA’ların kayıtlı dersleri tercih etmesinin ana nedenleri zaman esnekliği ve zaman tasarrufudur. Düz anlatım, öğrencinin pasifliği, süreçte yapılanların değerlendirmeye yansımaması gibi eğitimin içeriğine bağlı çevrimiçi derslere karşı isteksizlik nedenleriyse %31.75’lik bir oranla küçümsenemeyecek düzeydedir. ADÖA’ların çevrimiçi derslere görüntülü katılım konusundaki isteksizliğin ana nedenleri ev ortamı (%34.07) ve kendilerinin evdeki bakımsız / hazırlıksız görünümleridir (%21.48). Endişe (%63.45), ADÖA’ların çevrimiçi derslere sözlü olarak katılma konusundaki isteksizliğinin ana nedenidir. Dijital okuryazarlıkta, eğitimciler uzaktan eğitim için dijital içerik üretememe, dijital içerik üretmek için teknik destek bulamama ve uygun bir ölçme değerlendirme yapamama gibi sorunlar yaşadıklarını bildirmiştir. Eğitimciler, öğrencilerle ilgili ise, arama motorlarını tek bilgi kaynağı olarak görme, kopyala yapıştır ödevler hazırlama ve video konferans sistemini etkin kullanamama şeklinde sorunlar olduğunu bildirmiştir. Araştırma sonuçları sanal sınıflarda sınıf içi etkileşim, uzaktan eğitim pedagojisi ve dijital okuryazarlık becerilerindeki eksikliklerin başlıca sorunlar olduğunu göstermiştir.

Katılım, etkileşim, dijital okuryazarlık, sanal sınıf, Türkçe öğretmeni yetiştirme