Bu çalışmanın amacı okul öncesi dönem çocuğu olan annelerin deprem kaygıları ile iyi oluşları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. İlişkisel tarama modelinde olan bu araştırmanın çalışma grubunu, 6 Şubat günü depremin gerçekleştiği illerden birinde olan ve okul öncesi dönem çocuğu olan 197 anne oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, Kişisel Bilgi Formu, Deprem Kaygı Ölçeği ve İyi Oluş Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın sonucunda, annelerin deprem kaygılarının yüksek olduğu görülmüştür. Enkaz altında kalan ve birinci derece akrabasını kaybeden annelerin deprem kaygılarının enkaz altında kalmayan ve birinci derece akrabasını kaybetmeyen annelere göre daha yüksek olduğu ve iyi oluşlarının daha düşük olduğu belirlenmiştir. Herhangi bir yakınını kaybeden annelerin deprem kaygılarının kaybetmeyenlere göre anlamlı derecede daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Annelerin medeni durumları ve çalışma durumu ile deprem kaygıları arasında anlamlı bir ilişki olmadığı belirlenmiştir. Annelerin deprem kaygıları ile iyi oluşları arasında anlamlı bir ilişki olduğu, deprem kaygısı daha az olan annelerin iyi oluşlarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir.

6 Şubat depremi, kaygı, iyi oluş, okul öncesi