The aim of this study, in which historical proof analysis was used in social studies instruction, was to determine the effect of this method on the academic achievement of students. The basic principle of the modern pedagogical approach is to empower the student and activate and develop the student's higher cognitive processes. Techniques such as drama, role playing, simulation, problem solving, projects, the six thinking hats technique, pair and group work have recently been started to be used in instruction, stemming from this new approach. In addition to the above, we must also mention “historical proof analysis”. Modern approaches to instruction focus not only on the consumption of knowledge but also teaching the student how to learn and how to produce knowledge. Proof analysis, as one of the most significant methods used in this fashion, allows students to gather different sources of proof and reach information by forming connections between these sources, resulting in the production of new information and evaluations. In this study, a quantitative pre-test post-test control group experimental design was used and activities were carried out with two groups, being the experimental group and the control group. In order to measure the effect of instruction based on historical proof analysis on academic achievement, the researchers developed an aptitude test that was administered to both groups. As a result of the study, we can conclude that the experimental group which received instruction based on historical proof analysis had a higher level of achievement than the control group, who received instruction based on other methods.

Social studies instruction, historical proof analysis, history instruction.

Sosyal Bilgiler öğretiminde tarihsel kanıt analizinin kullanıldığı bu çalışmanın amacı, öğretim sürecinde bu yöntemi uygulamanın öğrencilerin akademik başarısı üzerindeki etkisini ortaya koymaktır. Çağdaş pedagojik anlayışın dayandığı temel ilke bilindiği üzere öğrenciyi aktif kılma ve onun üst düzey bilişsel becerilerini harekete geçirme, geliştirme üzerine kuruludur. Öğretim süreçlerinde uygulanan ve son dönemde ortaya çıkmış olan drama, rol yapma, benzetim, problem çözme, proje, altı şapkalı düşünme tekniği, ikili ve grup çalışmaları gibi pek çok yeni yaklaşım bu anlayışa dayanmaktadır. Bunlara ek olarak bir de “tarihsel kanıt analizi” yöntemini sayabiliriz. Çağdaş öğretim anlayışı yalnızca bilgi tüketimi yerine, aynı zamanda öğrencinin öğrenmeyi öğrenmesi ve bilgi üretmesi esasına da dayanmaktadır. Bu amaca hizmet edebilecek önemli yöntemlerden olan kanıt analizi ile öğrencinin farklı kanıtlardan derleyeceği ve aralarında bağlantılar kuracağı bilgilere ulaşması ve bu bağlantılardan yeni bilgiler, değerlendirmeler üretmesi esasına dayanmaktadır. Çalışmada nicel araştırma yöntemi olan ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmış ve deney-kontrol olmak üzere iki grup üzerinden çalışmalar yürütülmüştür. Konuların tarihsel kanıt analizine dayalı olarak öğretilmesinin akademik başarı üzerindeki etkisini ölçebilmek amacıyla, araştırmacı tarafından her iki gruba da uygulanan başarı testi geliştirilmiştir. Yürütülen çalışma sonucunda; öğretim sürecinde tarihsel kanıt analizinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin, öğretim süreçlerinde diğer yöntemlerin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinden daha başarılı olduğu ortaya konulmuştur.

Sosyal bilgiler öğretimi, tarihsel kanıt analizi, tarih öğretimi