This research was conducted to predict the anxiety level of the Sport Sciences Faculty students. In the study, mental fundamental skills, mental performance skills, interpersonal skills, self talk and mental imagery variables were accepted as predictive variables and it was aimed to determine the effect of these variables on anxiety level. The study group of the research consisted of 286 athletes from various sports branches studying at the Faculty of Sports Sciences of a state university. In the research, the Sport Mental Training Questionnaire (SMTQ) and Trait Anxiety Scale were used as data collection tool. In study, Multiple Linear Regression Analysis technique was used between mental training skill and anxiety level variables of Faculty of Sports Sciences students. Pearson product-moment correlation coefficient (r) was used to calculate the relationships between variables. Independent sample T-test technique was applied for differences of mental training skills factors and anxiety levels according to the variables of gender and sports branch, which are independent variables. As a result of the research, mental fundamental skills, mental performance skills, interpersonal skills, self talk and mental imagery variables together give an moderate and significant relationship with anxiety level [R=.60; R²=.36; p<.05]. These five variables together explain approximately %36 of the total variance. Also, it was found that male participants are more successful than female participants in sub-dimension of mental performance skills, but according to the their total SMTQ mean scores, it was determined that there is no difference between male and female athletes. In addition, in male participants, it was concluded that individual sports participants are more successful than team sports participants in sub-dimension of mental performance skills but according to the their total SMTQ mean scores, it was seen that there is no difference between individual sports participants and team sports participants. In female participants, anxiety levels of the individual sports participants are lower than the team sports participants. Finally, it was found that age and sport age have a postive and significant relationship with mental training skill. In conclusion, it is suggested that a training program for the use of mental training skills is prepared and regularly implemented by athletes.

Mental training, anxiety, student

Bu araştırma Spor Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin kaygı düzeylerini yordamak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada zihinsel temel beceriler, zihinsel performans becerileri, kişilerarası beceriler, kendi kendine konuşma ve zihinsel canlandırma değişkenleri yordayıcı değişkenler olarak kabul edilmiş ve bu değişkenlerin kaygı düzeyine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, bir devlet üniversitesinin Spor Bilimleri Fakültesi'nde okuyan çeşitli spor dallarından 286 sporcudan oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Spor Zihinsel Antrenman Anketi (SZAE) ve Sürekli Kaygı Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada, Spor Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin zihinsel antrenman becerisi ile kaygı düzeyi değişkenleri arasında Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi tekniği kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkileri hesaplamak için Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı (r) kullanılmıştır. Zihinsel antrenman becerileri faktörleri ve kaygı düzeyinin bağımsız değişkenler olan cinsiyet ve spor branşı değişkenlerine göre farklılığı için bağımsız örneklem T-testi tekniği uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, zihinsel temel beceriler, zihinsel performans becerileri, kişilerarası beceriler, kendisi ile konuşma ve zihinsel antrenman becerileri değişkenleri birlikte kaygı düzeyi ile orta düzeyde ve anlamlı bir ilişki vermiştir [R=.60; R²=.36; p<.05]. Söz konusu beş değişken birlikte toplam varyansın yaklaşık %36’sını açıklamıştır. Ayrıca, erkek katılımcıların zihinsel performans becerileri alt boyutunda kadın katılımcılara göre daha başarılı oldukları, ancak toplam SZAE ortalama puanlarına göre erkek ve kadın sporcular arasında fark olmadığı tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra, erkek katılımcılarda bireysel spor katılımcılarının zihinsel performans becerileri alt boyutunda takım sporu katılımcılarından daha başarılı oldukları sonucuna varılmıştır, ancak toplam SZAE ortalama puanlarına göre, bireysel spor katılımcıları ile takım sporları katılımcıları arasında fark olmadığı görülmüştür. Kadın katılımcılarda bireysel spor katılımcılarının kaygı düzeylerinin takım sporu katılımcılarından daha düşük olduğu belirlenmiştir. Son olarak, yaş ve spor yaşının zihinsel eğitim becerileri ile pozitif ve anlamlı bir ilişkisi olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak, sporcular tarafından zihinsel eğitim becerilerinin kullanımı için bir eğitim programının hazırlanması ve düzenli olarak uygulanması önerilmektedir.

Zihinsel antrenman, kaygı, öğrenci