The objective of this study is to investigate the relationship between decision-making styles among university students and their levels of trait anger and trait anxiety. Additionally, the study attempts to assess the extent to which trait anger and trait anxiety might predict decision-making styles. The study group comprised 560 students from different faculties of Osmaniye Korkut Ata University, who were selected on a voluntary basis. Among the student population, there were 301 female students and 259 male students, with a mean age of 21.73 years. The data for this study was obtained through an online platform, utilizing a personal information form as well as several established psychological assessment tools, including the Melbourne Decision-Making Scale, Trait Anger and Anger Expression Styles Scale, and State and Trait Anxiety Inventory. The participants for this study were recruited through social media platforms and adviser teachers. The research objectives were clearly communicated, and students who were willing to participate voluntarily were requested to complete the scales. The present study employed the relational screening model, a quantitative research approach. The study assessed the appropriateness of the data for conforming to a normal distribution across the different groups using the "Shapiro-Wilk Test". The study employed Multiple Regression Analysis to examine the associations between the Pearson Correlation Coefficient and both the dependent variable and predictor factors. The research yielded findings indicating negative correlations between the average scores of mindful decision-making style and the average scores of trait anger and trait anxiety. Additionally, a significant positive relationship was observed between the average scores of avoidant, suspensive, and panic styles and the average scores of trait anger and trait anxiety. Furthermore, it was found that the mean scores of trait anger and trait anxiety were significant predictors of the mean scores of attentional, avoidant, suspensive, and panic styles. The aforementioned conclusions were deliberated over and analyzed by investigations of a similar nature. Subsequently, recommendations were put out for prospective investigations.

Decision-making styles, trait anger, trait anxiety.

Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin karar verme stilleri ile sürekli öfke ve sürekli kaygı arasındaki ilişki ve sürekli öfke ve sürekli kaygının, karar verme stillerini ne derecede yordadığını belirlemektir. Bu doğrultuda çalışma grubunu gönüllülük esasına göre Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi’nin çeşitli fakültelerinde öğrenimine devam eden 560 öğrenci oluşturmuştur. Öğrencilerin 301’i kız, ve 259’u erkek olup, yaş ortalamaları 21.73’tür. Veriler kişisel bilgi formu, Melbourne Karar Verme Ölçeği, Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzları Ölçeği ve Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanteri ile çevrimiçi ortamda toplanmıştır. Çalışma için sosyal medya kanalları ve danışman öğretim elemanları aracılığıyla öğrencilere ulaşılmış, araştırmanın amacı belirtilerek gönüllü öğrencilerin ölçekleri doldurulmaları istenmiştir. Çalışmada nicel araştırma desenlerinden biri olan ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada verilerin gruplar arasındaki normal dağılıma uygunluğunun kontrolü “Shapiro-Wilk Testi” ile yapılmıştır. Çalışmada Çoklu Regresyon Analizi kullanılmış, Pearson Korelasyon Katsayısı ile bağımlı değişken ve yordayıcı değişkenler arasındaki ilişkiler analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda dikkatli karar verme stili toplam puan ortalamaları ile sürekli öfke ve sürekli kaygı toplam puan ortalamaları arasında negatif yönde, kaçıngan, erteleyici ve panik stilleri toplam puan ortalamaları ile sürekli öfke ve sürekli kaygı toplam puan ortalamaları arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Ayrıca sürekli öfke ve sürekli kaygı toplam puan ortalamalarının dikkatli, kaçıngan, erteleyici ve panik stillerinin toplam puan ortalamalarını anlamlı bir şekilde yordadığı belirlenmiştir. Bu bulgular benzer çalışmalarla tartışılmış ve yorumlanmıştır. Daha sonra gelecekte yapılacak çalışmalara yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Karar verme stilleri, sürekli öfke, sürekli kaygı.