Tarih derslerinin geçmişi konu alan içeriği doğru stratejiler izlenmediğinde dersin öğretilmesinde ve derse yönelik olumlu tutum geliştirilmesinde engeller çıkarmaktadır. Eğitim açısından bu istenmeyen bir durumdur. Ayrıca tarih dersleri de insanların geçmişi ile ilgili bir uğraş alanı olup insanların geleceğini şekillendirmesinde geçmişini bilmesi görece büyük öneme sahiptir. Bu araştırmada da tarihi lise öğreniminden sonra seven/ilgi duyan bireylerin lise öğreniminden sonra tarihi sevmesine/ilgi duymasına vesile olan etkenleri incelemek amaçlanmıştır. Bu şekilde çalışma katılımcıların tarihi sevmemesine/ilgi duymamasına yol açan nedenleri/hataları görüp, tekrarlanmaması adına alanyazına katkı sunma ve lise öğrenimlerinden sonra katılımcıların tarihi sevmesine/ilgi duymasına vesile olan etkenlerin çağdaş öğrenme süreçleriyle örtüşüp örtüşmediğini tespit etme fırsatı da sunmuştur. Araştırma nitel araştırma yaklaşımı ve durum araştırması deseni esas alınarak yürütülmüştür. Araştırmacı tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla Türkiye’de araştırmaya gönüllü katılmayı kabul eden 12 kişiyle görüşme yapılmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz yöntemiyle çözümlenmiştir. Sonuç olarak, katılımcıların sorunlarının tarih derslerinin öğretmen merkezli geleneksel yöntemlerle işlenmesi, sorunun çözümü ise öğrencinin daha çok maruz kaldığı popüler kaynakların öğrenme süreçlerine daha çok dâhil edilmesi ve öğrenci merkezli yöntemlerin tarih derslerinde kullanılmasıdır. Özellikle tarihi film/dizi, belgesel gibi tarihsel yapımlar, sosyal medya gibi internet destekli uygulamalar ve teknolojinin sunduğu diğer olanaklar katılımcılar tarafından hem tarihe karşı olumlu tutum geliştirme sürecinde hem de iyi bir tarih öğretiminde tavsiye olarak sunulmuştur.

Tarih, tarih sevgisi, tarih öğretiminde sorunlar, etkili tarih öğretimi.