Gelişimsel özellikleri nedeni ile okul öncesi dönem çocukları ile yapılan çalışmalarda en etkili bilgi edinme yolları olarak çocuk resimleri, oyunlar ve hikâyeler sayılabilir. Alan yazına göre de okul öncesi dönem çocukları ile görüşme, tanı ve destekleme gibi çalışmalarda çocukların resimlerinden yararlanılması sözel ifadelerin yerine kullanmada önem taşımaktadır. Kolay bir anlatım aracı olması nedeniyle sınırlı sözcük bilgisine sahip bir çocuk için, resim kendisiyle dış dünya arasında iletişimi sağlayan bir araç, çocuğun iç dünyasını keşfetmek için oldukça ideal, projektif bir tekniktir. Bununla birlikte çocuk resimleri ailedeki sosyal destek ve bağlanma alanlarındaki duyguları, aile içindeki iletişim ve ilişkilerdeki gelişimleri ortaya çıkarma gücüne sahiptir. Bu düşünceden hareketle bu araştırmada boşanmış ebeveyne sahip 60-71 aylık çocukların aile resimlerinin bağlanma durumları açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma, nitel araştırma desenlerinden olgubilim deseni kapsamında yürütülmüştür. Çalışma grubu 2019-2020 Eğitim ve Öğretim yılı Isparta İl merkezinde bulunan Milli Eğitim Bakanlığına bağlı bağımsız anaokulları ve ilkokul bünyesinde bulunan anasınıflarında öğrenim gören 60-71 aylık 11 çocuktan oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak çocukların çizdikleri aile resimleri kullanılmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz yöntemi kullanılarak analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda çocukların genel olarak resimlerinde subje olarak ilk anneyi çizmedikleri gibi annelerinin uzuvlarını tam olarak çizmedikleri, annelerinin bireysel özelliklerini resme yansıtmadıkları ve annelerini özensiz çizdikleri görülmektedir. Ayrıca çocuklardan yarısı ya kendilerini ya da annelerini çizmemişlerdir. Resimlerin çoğunda mutlu bir atmosfer gözlemlenmemiştir.

Bağlanma, Boşanma, Çocuk, Resim