Bu araştırmanın amacı, mesleki müzik eğitimi alan öğrencilerin bireysel çalgı çalışma alışkanlıklarını belirlemek ve çeşitli değişkenlere göre farklılık gösterip göstermediğini incelemektir. Bu çalışmada, deneysel olmayan nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın verileri Atatürk Üniversitesi'nde mesleki müzik eğitimi alan 255 kişiden elde edilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Bireysel Çalgı Çalışma Alışkanlıkları Ölçeği” ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler betimsel istatistik yöntemlerinden frekans ve yüzde, kestirimsel istatistik yöntemlerinden t-testi ve ANOVA kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda bireysel çalgı çalışma alışkanlıkları ölçeğinden elde edilen puanlara göre öğrencilerin genel çalışma alışkanlıklarının yüksek olduğu görülmüştür. Erkek öğrencilerin puanları kız öğrencilere göre, diğer liselerden mezun olan öğrencilerin puanları ise güzel sanatlar lisesi mezunlarına göre daha yüksektir. Ayrıca araştırma sonuçları sınıf düzeyi ve çalışmaya ayrılan süre açısından farklılıklar olduğunu fakat diğer değişkenlere göre anlamlı farklılıkların olmadığını göstermiştir. Çalışma alışkanlıkları, öğrencinin performansını etkileyen bir faktör olarak kabul edilebilir. Bireysel çalgı eğitiminde öğretmen, öğrencinin yapılandırılmış bir egzersiz programı hazırlama ve uygulama becerisini geliştirmelidir. Çalgı çalışma sürecinde plansız pratik yapmanın veya zamanı verimli kullanmamanın öğrenci üzerinde olumsuz etkileri olabileceği söylenebilir. Bireysel çalgı eğitiminde çalışma alışkanlıklarına odaklanan yeni araştırmaların, sadece ölçek verilerine dayalı değil, aynı zamanda gözlem ve görüşme gibi nitel tekniklerin de kullanıldığı çok boyutlu modellerle tasarlanması önerilebilir.

Müzik, çalgı öğretimi, çalışma stratejileri, çalışmaya hazırlık