Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin karar verme stilleri ile sürekli öfke ve sürekli kaygı arasındaki ilişki ve sürekli öfke ve sürekli kaygının, karar verme stillerini ne derecede yordadığını belirlemektir. Bu doğrultuda çalışma grubunu gönüllülük esasına göre Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi’nin çeşitli fakültelerinde öğrenimine devam eden 560 öğrenci oluşturmuştur. Öğrencilerin 301’i kız, ve 259’u erkek olup, yaş ortalamaları 21.73’tür. Veriler kişisel bilgi formu, Melbourne Karar Verme Ölçeği, Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzları Ölçeği ve Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanteri ile çevrimiçi ortamda toplanmıştır. Çalışma için sosyal medya kanalları ve danışman öğretim elemanları aracılığıyla öğrencilere ulaşılmış, araştırmanın amacı belirtilerek gönüllü öğrencilerin ölçekleri doldurulmaları istenmiştir. Çalışmada nicel araştırma desenlerinden biri olan ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada verilerin gruplar arasındaki normal dağılıma uygunluğunun kontrolü “Shapiro-Wilk Testi” ile yapılmıştır. Çalışmada Çoklu Regresyon Analizi kullanılmış, Pearson Korelasyon Katsayısı ile bağımlı değişken ve yordayıcı değişkenler arasındaki ilişkiler analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda dikkatli karar verme stili toplam puan ortalamaları ile sürekli öfke ve sürekli kaygı toplam puan ortalamaları arasında negatif yönde, kaçıngan, erteleyici ve panik stilleri toplam puan ortalamaları ile sürekli öfke ve sürekli kaygı toplam puan ortalamaları arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Ayrıca sürekli öfke ve sürekli kaygı toplam puan ortalamalarının dikkatli, kaçıngan, erteleyici ve panik stillerinin toplam puan ortalamalarını anlamlı bir şekilde yordadığı belirlenmiştir. Bu bulgular benzer çalışmalarla tartışılmış ve yorumlanmıştır. Daha sonra gelecekte yapılacak çalışmalara yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Karar verme stilleri, sürekli öfke, sürekli kaygı.