Bu çalışmada boşanma sürecinde bireylerin empatik eğilim ve çatışma çözme tarzlarının incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın evrenini boşanma davaları devam eden 114 katılımcı oluşturmuştur. Katılımcılara 'Kişisel Bilgi Formu'ndaki sorular yöneltildikten sonra 'Empatik Eğilim Ölçeği' ve 'Çatışma Çözme Tarzları Ölçeği' uygulandı. Araştırmada empatik eğilim ve çatışma çözme stilleri ile kişisel bilgi formunda yer alan demografik değişkenler arasındaki ilişki incelenmiştir. Elde edilen verilerin analizinde SPSS 25.0 programı kullanılmış olup, katılımcıların demografik özelliklerini ve verileri analiz etmek amacıyla bağımsız örneklem t-testi, varyans analizi, Kruskall-Wallis, Mann Whitney-U ve korelasyon analizi yapılmıştır. ölçeklerden elde edilmiştir. Araştırmada korelasyon analizi modeli kullanılmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıların empatik eğilim düzeyleri ile çatışma çözme stilleri arasında anlamlı bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. Katılımcıların empatik eğilim ölçeğinden aldıkları puanlar yaş, eğitim düzeyi, evlilik türü, evlilik süresi, çocuk sayısı ve eşler arasındaki yaş farkına göre farklılık göstermezken, cinsiyet ve evlilik durumuna göre anlamlı farklılıklar olduğu belirlendi. boşanma arzusu. Çatışma çözme stilleri ölçeğinden alınan puanların katılımcıların cinsiyetine, eğitim düzeyine ve boşanma isteğine göre farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Ayrıca empatik katılımcıların empatik eğilim düzeyleri ile çatışma çözme stilleri arasında da anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Araştırma bulguları ilgili literatür çerçevesinde tartışılarak araştırmacılara ve uygulayıcılara gelecek çalışmalar için önerilerde bulunulmuştur.

Boşanma, Empati, Çatışma çözme sitilleri