Abstract


ÇEVRE EĞİTİMİNİN ÖNEMİ KAPSAMINDA YETİŞKİNLERİN İKLİM DEĞİŞİKLİĞİ İLE İLGİLİ ENDİŞE DÜZEYLERİNİN EKOLOJİK YAŞAM TUTUMLARIYLA İLİŞKİSİNE FARKLI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN BİR BAKIŞ

Bu araştırmada yetişkinlerin iklim değişikliğine yönelik endişe düzeyleri ile ekolojik yaşam tutumlarının belirleyicilerini saptamak ve iklim değişikliğine yönelik endişe düzeyleri ile ekolojik yaşam tutumlarının ilişkisini araştırmak amaçlanmıştır. Tanımlayıcı tipteki bu araştırma Nisan - Mayıs 2022 arasında e-anket olarak Türkiye’de yaşayan 18 yaş ve üzeri gönüllü 588 yetişkin ile yürütülmüştür. Veriler Kişisel Bilgi Formu, Ekolojik Yaşam Tutumu (EYT) ve İklim Değişikliği Endişesi (İDE) ile toplanmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 30,47±11,14 (Range:18-74) ve %52,0’ı kadındır. Araştırmada iklim değişikliği kaygı düzeyleri ile iklim değişikliği konusundaki çaresizlik hissi kadınlarda ve kırsal alanlarda yaşayanlarda daha yüksektir. Ekolojik yaşam tutumu puanları Benmerkezcilik boyutunda yaş, meslek, algılanan gelir düzeyinde; Pestisit boyutunda cinsiyet, yaş, eğitim durumu ve meslekte; Tüketim boyutunda yaş, meslek, algılanan gelir düzeyinde; Biyolojik çeşitlilik boyutunda cinsiyet, eğitim, meslek ve algılanan gelir düzeyinde belirleyici dir. Çok değişkenli lineer regresyon analizine göre bazı değişkenlere göre düzeltilmiş modelde İDE ölçeği alt boyutlarından çaresizlik hissi arttıkça EYT ölçeği alt boyutlarından benmerkezciliğe yönelik tutumların azaldığı ve biyolojik çeşitliliğe yönelik tutumların arttığı saptanmıştır. İDE ölçeği alt boyutlarından kaygı düzeyleri arttıkça EYT ölçeği alt boyutlarından ekolojik yaşamda pestisit kullanımına ve tüketimine yönelik tutum puanlarının arttığı belirlenmiştir.



Keywords

Çevre eğitimi , iklim değişikliği endişesi, iklim değişikliği, ekolojik yaşam tutumu





References